காதலின் மீதியோ நீ-15

காதலின் மீதியோ நீ-15

ஆயுஷ் நித்ராவின் பதிவுத்திருமணம் முடிந்து ஒரு மாதம் முடிந்த நிலையில் திடீரென்று ஒரு நாள் ஆபிஸ் மெயிலில் ரிசைன் லெட்டர் போட்டிருந்தாள் நித்ரா!

அந்த லெட்டரை நள்ளிரவில்தான் பார்த்தான் உடனே நித்ராவின் மொபைலுக்கு அழைத்து பார்த்தான்.

அந்த மொபைல் சுவிட்ச் ஆஃப் செய்திருப்பதாக வந்தது. என்னாச்சு என்று யோசித்தவன் யாருக்கும் அழைத்து இப்பொழுது கேட்க முடியாது என்ற காரணத்தினால் அமைதியாகிவிட்டான்.

அடுத்த நாள் காலையில் ஆபீசுக்கு போனபோது மோகன் வந்து ஜெகன்னாத்திடம் லீவில் போகிறேன் சார் என்று அவனது வேலையை ஒப்படைக்க வந்திருந்தான்.

ஆயுஷ்தான் என்னவென்று விசாரித்தான்”என்ன மோகன் சார் நித்ரா மேடம் திடீர்னு ரிசைன் பண்ணிருக்காங்க. ஒரு மாசத்துக்கு முன்னாடியே அப்ளிகேஷன் கொடுக்கணும் எதுவுமே செய்யாமல் திடீர்னு ரிசைன் பண்ணி வேலையை விட்டுருக்காங்க நீங்க வேற லீவு எடுக்குறீங்க. என்ன நடக்குது இங்க?” என்று கோபத்தில் சத்தம் போட்டான்.

அவனுக்கோ நித்ராவின் மீதுள்ளக் கோபம் அதை யாருக்கிட்டக் காண்பிக்கணும் என்றுதெரியாது மோகனிடம் காண்பித்தான்.

“சார் எதுக்கு இப்போ கத்துறீங்க.நித்ரா ஏற்கனவே ஜெகன்னாத் சாருக்கிட்ட லெட்டர் குடுத்துட்டா. ஆபிசியலாகக் குடுக்கணும்னுதான் மெயில் பண்ணிருக்கா. அப்புறம் அவளுக்கு நாளைக்குக் கல்யாணம்.நான் இங்கிருந்து ப்ளைட்டுல போறேன். இரண்டு நாள் இருந்துட்டு அப்புறம் பேமிலியோட இங்க வந்திடுவேன். எல்லாமே உங்க அப்பாக்கிட்ட பேசியாச்சு.உங்களுக்குத் தெரியலைன்னா நான் என்ன பண்ணட்டும்?எதுக்கு எங்க மேல எகிருறீங்க? உங்க ஆபிஸ்ல வேலை பார்த்தா உங்க அடிமையில்லை புரியுதா?”என்று அவன்பாட்டுக்கு பேசிட்டுப்போனான்.

ஆனால் மோகன் பேசியதில் நித்ராவுக்குக் கல்யாணம் என்ற வார்த்தையைக் கேட்டதும் அப்படியே நெஞ்சு வெடித்ததுபோன்ற உணர்வில் அதிர்ந்துப் பார்த்திருந்தான்.

“என்னையை விட்டுட்டு இன்னொருத்தனைக் கல்யாணம் பண்றாளா?என் மீதானக் காதல் அவ்வளவுதானா?நான் ஏதோ ஏமாத்திடுவேன்னு பயந்தாளே! அவளை எல்லாவிதத்திலும் செக்யூயர் பண்ணித்தானே வைச்சிருந்தேன்.அதுவும் ரெஜிஸ்டர் மேரேஜ் பண்ணிருக்கேன்.என்னை ஏமாத்திட்டு எப்படி இன்னொருத்தனைக் கல்யாணம் பண்ணிக்க முடியும்?அவளை நான் சும்மாவிடமாட்டேன்” என்று கண்கள் சிவந்துக் கோபத்தில் கணன்றது.தனது கோபத்தை அடக்கிக்கொண்டு அமைதியாகப்பேசினான்.

“மோகன் கல்யாணம் என்னைக்குன்னு சொன்னீங்க?”

“நாளைக்கு”

“நாளைக்குக் கல்யாணத்தை வைச்சிட்டு இன்னைக்கு லீவு எடுக்குறீங்க.எப்போ போவீங்க?”

“அங்க எல்லாம் ஏற்பாடும் மாப்பிள்ளை வீட்டுக்காரங்களே முடிச்சிட்டாங்க சார்.நாங்க பொண்ணோட போகவேண்டியதுதான் பாக்கி.அதுவும் நேத்து நைட்டே நித்ராவும் பேமிலியும் ஊருக்குப் போயிட்டாங்க.அதனால் நான் இன்னைக்குப் போறேன்”

“ஓஓஓ சூப்பர் வாழ்த்துகள்.உங்க நித்ராவுடையக் கல்யாணத்துக்கு என்னுடைய வாழ்த்துகள் சொல்லிடுங்க மோகன்”

“கண்டிப்பா சார்.நான் வர்றேன் சார்,இங்கிருந்தே ஏர்போர்ட் போறேன் பை சார்”என்று கிளம்பிவிட்டான்.

இப்போது ஆயுஷ் கண்ணை மூடிக்கொண்டு அமைதியாக இருந்தான்.

குப்தா அவனைப் பார்த்து”எதுக்கு ஆயுஷ் மோகன்கிட்ட இவ்வளவு ஹார்ஸா பேசின?இட்ஸ் நாட் பேர்.நம்மக்கிட்ட வேலை பார்க்க வந்தவங்ககிட்ட கோபப்பட்டா எந்த வேலையும் நடக்காது. அவங்களைத் தட்டிக்குடுக்குற மாதிரி தட்டிக்கொடுத்துதான் கொண்டு போனும்.எங்க கோவப்படணுமோ அங்க கோபத்தை காமிக்கனும். சம்பளத்துல கை வைக்கணும் கட் பண்ணனும் அப்போதான் அங்களுக்கு பயம் வரும். சும்மா காட்டுக்கத்தல் கத்தயெல்லாம் அங்களைப் பயமுறுத்தக் கூடாது” என்று ஒரு அப்பாவாக அவனுக்கு அறிவுரை சொல்லிக் கொண்டிருந்தார்.ஆனால் இது எதுவுமே ஆயுஷின் காதுக்குள் நுழையவேயில்லை.

அவனது மனது எரிமலையாக வெடித்துச் சிதறிக் கொண்டிருந்தது.என் மனைவிக்கு நாளைக்கு கல்யாணமாம்,எனக்கு இப்போதான் தகவல் வருது. நல்லதொரு காதல் என்னோடது என்று வேதனையும் வந்தது.

அதைவிடவும் எதுவுமே தெரியாததுமாதிரி அமைதியாக இருந்துவிட்டு நேத்து ரிசைன் போடுறான்னா எவ்வளவு பெரிய ட்ராமா க்யூனா இருக்கணும்.சீட்டிங் பெல்லோ என்னை ஏமாத்துறதுதான் அவளுடைய குறிக்கோளாக இருந்திருக்கு. அவளை மாதிரி ஆட்கள் என் வாழ்க்கையில் இருந்துப்போகிறதுதான் நல்லதுன்னு கடவுளே போக வைச்சுட்டாரோ என்று யோசனையில் இருந்தான்.

ஆயுஷின் கோபம் அவனது கைநரம்பிலும் துடிக்கும் கழுத்து நரம்பிலும் தெரிந்தது. முகம் சிவந்து இருப்பதை கண்ட குத்தா மெதுவாக அவனது தோளைத் தட்டி “என்னாச்சு எவ்வளவு டென்ஷனா இருக்க? சைட்ல ஏதும் பிரச்சினை என்ன தகவல் வந்துச்சா என்று கேட்டார்.

“இல்ல டாடி சும்மா எதையோ யோசிச்சிட்டு இருந்தேன் வேற ஒன்னும் இல்ல.நான் கொஞ்சம் வீட்டுக்கு போய் ரெஸ்ட் எடுத்துட்டு வரேன்”என்று கிளம்பியவன் வீட்டுக்கு செல்லவேயில்லை.

அவனது காரை எடுத்துக்கொண்டு நகரத்திலிருந்து வெளியே போய் காரை நிறுத்தியவன் தன்னுடையக் கோபத்தைக் கார் சீட்டில் காண்பித்தான்.

அதற்குமேல் பொறுமையற்றவனாக மோகன் சொன்ன தகவல் உண்மையா? என்று கேட்பதற்காக மோகனுக்கே அழைத்து நித்ராவின் கல்யாண இன்விட்டேஷன் அனுப்ப முடியுமா? வாழ்த்து அனுப்பணும் கம்பெனி சார்பாக என்று ஏதேதோ சொல்லிக் கேட்டான்.

மோகனும் பிளைட்டுக்குபோற அவசரத்தில் போனில் அனுப்பிக்கொடுத்தான்.

அதை பார்த்த பின்பு தான் உண்மையிலயே கல்யாணம்தான் என்று அவன் மனது ஏற்றுக் கொண்டது.

இப்பொழுது மட்டும் நித்ரா அவன் முன்பாக நின்றிருந்தாளென்றால் அவளது கழுத்தை நெறித்தே கொன்றிருப்பான்.

அந்த அளவுக்கு ஆத்திரம் அவனது மூளைக்குள் வெடித்த சிதறியது. எவ்வளவு நேசித்தேன் எவ்வளவு அன்பாக இருந்தேன். எவ்வளவு கற்பனைகளோடு அவளோடு வாழனும் என்று ஒவ்வொரு படியாக எடுத்து வைத்தேன்.

ரிஜிஸ்டர் மேரேஜ் முடிந்த உடனே வீட்ல என்ன எல்லாம் சொல்லணும்னு எல்லாம் ஏற்பாடு பண்ணிட்டு இருக்கேன். இதையெல்லாம் கண்டுக்காது என்னை அம்போன்னு விட்டுவிட்டு எப்படி இன்னொருத்தனோடு வாழ இவள் தயாரானாள்.

இப்படி மட்டும்தான் அவனது மூளை கேள்வி கேட்டுக் கொண்டே இருந்தது. அதை அதனால் தாங்கிக் கொள்ளமுடியவில்லை.தன்னுடைய ஸ்டேட்டஸில் இருந்து இறங்கி அவளைக் காதலித்தேனே!ஆனால் அதற்கு தகுதியில்லாதவளாக இருந்திருக்காளே என்றுதான் மனம்வெதும்பி அவளின் மேல் உச்சக்கட்ட வெறுப்பைக் கக்க ஆரம்பித்தான்.

சிறிதுநேரம் கழித்துக் கொஞ்சம் அமைதியானவன் எதுவுமே பேசாது நேராக வீட்டுக்குப் போகலாம் என்று நினைத்தான்.

ஆனால் மனம் ரொம்ப ரொம்ப வெடித்து சிதறவும் பழைய கல்லூரிக்கால பழக்கமான மதுவைத் தேடிப்போனான்.

அவன் பிஸினெஸ் மீட்டுலக்கூட குடிக்கக்கூடாது என்று தனது மனதை மாற்றியிருந்தான்.ஆனால் இப்போது மனதிற்கு தேவையென்று தோன்றவும் போனான்.

ஆனால் அதுவும் வேண்டாம் என்று திரும்பி வந்தவனுக்கு நித்ராவின் மீதான கோபத்துக்கும் வெறுப்புக்கும் எந்தவிதமான வடிகாலும் இல்லாது போனதுதான் அவனது மனிற்திற்குள் பெரும் பிரளயமாக வெடித்துச் சிதறக் காத்துக்கொண்டிருந்தது.

இப்போது சிறிது சமன்பட்டவன் காரை எடுத்துக்கொண்டு வீட்டிற்கு வந்தான்.

அப்போது ரிச்சா வந்து அவனை வழிமறித்துக்கொண்டு நின்றாள்.

அவனோ அவளை ஒரு பார்வைதான் பார்த்தான்.

“என்ன ஆயுஷ் நீங்க ஏன் இப்படி பார்க்கிறீங்க?உங்கக்கிட்ட பேசணும்னு இவ்வளவு நேரம் காத்திருக்கேன்.என்னைக் கண்டுக்காம போறீங்க”என்று இடுப்பில் கைவைத்துக்கொண்டு போகவிடாது நின்றாள்.

ஏற்கனவே நித்ரா ஏன் இப்படி செய்தாள்.எதற்கு என்னிடம் ஒன்றுமே சொல்லாது போனாள் என்று பல கேள்விகள் மண்டையைத் தின்றுக்கொண்டிருக்க, அவள்மேலுள்ளக் கோபம் கரையைக் கடந்து நிற்க என்று அவனே புது அவதராமாக வந்திருந்தான்.

அவனது சூழ்நிலைப்புரியாது ரிச்சா விளையாடவும் கையை ஓங்கி வேகமாக அவளை அடித்து தன்முன்னிருந்து விலக்கி நிறுத்தியிருந்தான்.

அவன் ரிச்சாவை அடிப்பான் என்று யாரும் நினைத்து பார்க்கவில்லை .அப்படியே மொத்த குடும்பமும் அதிர்ந்து ஆயுஷுக்கு என்ன ஆச்சு என்றுதான் பார்த்திருந்தனர்.

அவனும் தனது அறைக்குள் சென்று கதவை அடைத்துக் கொண்டு யார் கதவை தட்டினாலும் திறக்காது கட்டிலில் கவிழ்ந்துப் படுத்துக் கொண்டான்.

அதே நேரம் சென்னையில் தங்களது வீட்டில் அழுது அழுது முகம் சிவந்திருப்பது தெரியாமல் இருக்க முகம் கழுவி மேக்கப் போட்டு வந்து உட்கார்த்திருந்தாள்.அவளை சுற்றி அத்தைனை சொந்தக்காரர்களும் இருந்தனர்.

தனது வேதனையை மறைத்துக்கொண்டு உயிரற்ற ஜடம் மாதிரியே அம்மா அக்கா என்று யார் என்ன சொல்லுகிறார்களோ அதை அப்படியே செய்துக்கொண்டிருந்தாள்.

தனமும் மித்ராவும் நினைத்தது அவள் கல்யாணம் பண்ணிக்கொண்டு நம்மை விட்டு பிரிந்ததை நினைத்து வேதனையோடு வருத்தத்தோடு இருக்கிறாள் என்றுதான் நினைத்தார்கள்.

ஆனால் அவளுக்குள் புகுந்து அவளைக் கொண்டாடியக் காதல் சாம்ராஜ்யத்தை பத்தி யாருக்கும் எதுவுமே தெரியாது அப்படியே தனக்குள் மூடி மறைத்து கொண்டிருந்தாள்.

கிட்டத்தட்ட ஒரு மாதமாகவே அவளது மனதில் இருக்கும் அந்த வேதனை வெளியே செல்ல முடியாது எச்சிலொடு சேர்த்து விழுங்கிக் கொண்டிருக்கிறாள்.

அவள் வெளியே சொன்னால் பல பிரச்சினைகள் உருவாகும் என்பதால் அமைதியாக இருக்கிறாள்.

தனக்கு மட்டுமே இப்படியான ஒரு வேதனையான வாழ்க்கை ஏன்? இந்த தினம் தினம் மனம் வெந்து நொந்து அழுது கொண்டிருந்தாள்.

என்ன ஒன்று அவளது அழுகை கண்ணீர் என்று சத்தம் இல்லாது இருதயத்தில் இறுகிப்போய் மட்டுமே இருந்தது.

அந்த இருதயம் வடிக்கும் ரத்தக்கண்ணீர் யாராலும் பார்க்கமுடிய்து.அதை அறிந்து கொள்ளுபவன் ஒரே ஒருத்தன்தான். அது அவளது காதலணும் கணவனுமான ஆயுஷ் என்பவன்தான்.

அவனும் இப்பொழுது அவளது கல்யாணம் செய்தியை கேட்டு அவள்மீதுக் கொலை வெறியில் கோபத்தில் இருக்கிறான்.

அவனும் அந்தக் கோபத்தைவிடுத்து அவளைப் பார்க்க வந்தால் அவளது இரத்தக் கண்ணீர் தெரியும்.

ஆனால் அது நடக்காயே.யாராலயும் அவள் வடிக்கும் கண்ணீரை பார்க்க முடியாது. என் வேதனையை யார் தான் அறிவார் அந்த கடவுள் ஒருத்தரை தவிற ஒருவராலும் புரிந்துக்கொள்ள முடியாது.

அவரும் அவளுக்கு வழியும் காட்ட வருவாரா என்ன?வாய்ப்புகள் இல்லைதான்.

அடுத்தநாள் காலை முகூர்த்த நேரம் நெருங்கவும் எல்லோரும் கூடிநிற்க சுமி நித்ராவின் கையைப்பிடித்து மணமேடைக்கு அழைத்து வந்தாள்.

நித்ரா வந்ததும் ஐயர் எல்லோருக்கும் நமஸ்காரம் சொல்லச் சொல்ல அதைக்கேட்டு பொம்மை மாதிரி வணக்கம் வைத்தாள்.அப்போது அவளது எதிரே சேரில் ஆயுஷ் உட்கார்ந்திருந்தான்.

அவனைப் பார்த்தும் பார்க்காதது போன்று அமைதியாக வணக்கம் வைத்துவிட்டு உட்கார்ந்தாள். அவ்வளவுதான் கொதித்தெழுந்துவிட்டான் ஆயுஷ்.

அவனைப் பார்த்ததும் ஏதாவது உணர்வுகளை வெளிப்படுத்தி இருந்தாளென்றால்கூட ஆயுஷ் ஓரளவாது அடங்கி போயிருந்திருப்பானாக இருக்கும். 

ஆனால் அவள் அவனைக் கண்டுக்காத மாதிரியே அமைதியாக உணர்வுகளைக் காட்டாது உட்காரவும் அடிங்க என்று வந்த கோபத்தில் அப்படியே எழுந்தவன் நேராக மணமேடைக்கு வந்தான்.

அதற்குள் மாப்பிள்ளையின் கையில் ஐயர் தாலியைக் கொடுத்துக் கட்டச்சொல்ல அவன் அவளது கழுத்தில் தாலிக்கட்டப் போனான்.

நித்ரா குனிந்தத்தலை நிமிராது உட்கார்ந்திருக்க இப்போது மண்டபமே அப்படியே அமைதியாகிவிட நித்ரா கழுத்தில் தாலியேறியது.

அந்தத் தாலியைப் பார்த்ததும் எவனோ ஒருத்தன் என் கழுத்தில் தாலிக்கட்டிட்டானே என்று அவளது இருதயம் வடித்த இரத்தம் கண்ணீராக அந்தக் கையில் விழவும் அப்போதுதான் அவளும் அந்தக் கையைப்பார்த்தாள்.

தாலிக்கட்டியவனும் அந்தக் கண்ணீரைப் பார்த்தான்.அவள் உடனே சட்டென்று நிமிர்ந்துப் பார்க்க ஆயுஷ் நின்றவாறே குனிந்து அவளது கழுத்தில் தாலிக்கட்டியிருந்தான்.

ஐயோ!என்று தலையில் கைவைத்து அப்படியே அதிர்ந்து அவனையே பார்த்திருந்தாள்!